eymd

misery

* * *

f.

1) misery, wretchedness; sjá e. á e-m, to pity one;

2) stinginess, meanness.

* * *

(eymð), f. misery, Fms. i. 223, ii. 126, vi. 334, viii. 242: in pl., Stj. 38; af lítilli e., Fas. i. 215.

COMPDS: eymðarskapr, eymðartíð.